Beklerken

ufacık bir çocuktun ya sen

kapkara gözlerinden süzülen yaşları sevdim.

çok derde bulaşmıştın ya,

içine hapsettiğin çocuğu sevdim.

bilseydim bu kadar derinmiş ızdırabın

söküp atmaz mıydım ruhuna hapsolmuş kahrını.

damla damla süzülürken dudaklarına yaşlar

eğilip öpmez miydim her bir damlasını.

bilsem uzanacak bana o eller

tutup kaçırırdım bin yıl uzağa.

bilsem bu kadar çaresizsin

derman olmaya gelmez miydim.

sen, kaybolmadan kendi içinde

ben seni içime hapsetmez miydim...

ay vurmuş adına

gülüşün gün kadar sıcak

sözlerin gece kadar karanlık...

ele sunmuşsun kendini

neyleyim...

bir yanım beklese de seni

bir yanımı hasretinle demlerim.