Madenciden mektup

Bize yeryüzü uzak!

Hatta pek bi yüksek…

Biz korkarız o kadar yüksekte yürümeye.

Hatta ayak basamayız yere.

Bizim ellerimiz, yüzümüz kara güneşi pek sever.

Gözlerimiz 540 metre aşağıda fener gibidir, aydınlatır.

Biz dünyayı ısıtırız,

Yerin 540 metre dibinden

Bir karış taşı kaldırmak için

30 kişi can veririz,

Ama dünyayı ısıtırız.

900 lira maaşımız var bizim,

Karnımız tok, keyfimiz pektir.

En büyük hobimiz; grizu, metan demeden yerin dibine dalmaktır.

Sağ olsun yönetenlerimiz.

Bizim "kaderimizdir" ya bu,

Bilerek ineriz yerin 540 metre altına...

Ama siz, 20 metreyi kazmak için 4 gün daha dersiniz.

Sorun değil, biz içeride gazla da besleniriz.

Sonra belki ruhumuzu ısıtır anamıza, babamıza, karımıza, çoluk-çocuğumuza vereceğiniz üç kuruş tazminatlar.

Biz madencileriz,

Ölmeden yerin dibini görmüşüz,

Şimdi ölsek de gam yemeyiz.

Peki ya siz?..
Siz neylersiniz?

Gökyüzü aydınlıktır bugün umarım!