Özgür Kuşlar!

Şehirli kuşlar kadar özgürüz kardeşim.
hani o insanların attığı simit kırıntılarıyla beslenen kuşlar kadar...
Eminönündeki Yeni Caminin merdivenleri köşesinde,
Gülhane Parkında ağaçların altında,
yem satan teyzelerden 1 liraya yem alıp da kuş besliyorum diye sevinen insanlara
o sevinci bahşeden kuşlar kadar özgürüz!
kanatlarımız en yükseklere kadar yükseltiyor bizleri...
vapuların falan tepesinde dans ediyoruz,
gökdelenlerin arasından uçuşup da, şirketli çalışanlara selam çakıyoruz.
gecekondu evlerinin çatı saçaklarında yuvalanıyoruz.
klima motorlarının arkalarında saklıyoruz yavrularımızı.
Sanki bir rüyada gibiyiz...
öyle yükseklere çırpınıyor kanatlarımız,
öyle hızlı,
öyle arzulu ki...
Bizi yer gök kabul etmiyor,
ki, felix'i falan da kıskanmıyoruz,
o kadar ukalayız bu konuda.
Stratosfer bile alçak kalıyor bize...

Alçaklardan bahsetmişken;
İnsanlar vardı bu dünyada bir de, değil mi?
iki ayaklı
iki kollu,
iki gözlü,
iki karakterli!..
İnsanlar vardı di mi?
Havva'dan üryan!
Habil ile Kabil kadar kardeş!
İnsanlar vardı di mi?
sokaklarda el ele,
dost meclisinde yüzyüze,
bir vuslatta kucak kucağa,
bir hüzünde omuz omuza...
insanlar vardı di mi?
insanlar vardı?
İnsanlar...
var (mı) !..