Resimlerine bakmaktan yorulmuşken,
Yüzünü görmek paramparça ediyor beni.
Anlık bir bakışın,
Telaşla kaçırman sonra gözlerini...
Ama bitmedi içimdeki kin.
Her bakışında,
Ve her umursamaz tavrında palazlandı.
Biliyorum zehir zembelek kustum.
Ama senle olan hatıralar
her gün
her saat,
her an
içime içime kustu
hasret ve kin ile karışık...
Kızma şimdi bana!
Ben kendime daha çok kızıyorum,
Sen de kızma bana.
Zaten yokluğunda boğuluyorum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder