Sokakta geçirdiğim her anı, yaşanmışlık defterime yazıyorum.
Misal, bu gece,
İki sevgilinin sessizce köşede sıkışmış masada birbiriyle dakikalarca konuşmamasına şahit oldum.
Çocuğun isyanını gördüm ellerinde ve sesinde.
Kızın çaresizliğini ve o anı kabullenmeyen hüzünlü yüzünü...
Arkadaşımdı barmen,
aynı anda orada bulunan ve birbiyle alakasız olan ama her biri arkadaşı olan insanları nasıl idare edebildiğini gördüm, öğrendim.
Nişanlısıyla arkadaşlarının içine girmiş adamın özgüvenine şahit oldum
Belli ki keyfi olmayan bir adamın saatlerce tek başına içişine ve barda gezinen kedide dostluk arayışına şahit oldum.
Öğrenci olan garson kızın o yoğunluk içinde bir soluk almak için sigaraya sığınmasına ve soluğu sigarada aramasına şahit oldum.
Belli ki o kızdan hoşlanan diğer garsonun da, o nefes alabilsin diye çok daha fazla efor sarf edip onun işini de üstlenişini gördüm de "sevmek de böyle bi şeymiş" demek ki dedim.
Döndüm baktım kendime...
Çok insan vardı etrafta.
Sesime ses verecek insanlar da vardı.
Sesimi yutkundum.
Yalnızlığın nasıl bir haz olduğunu anlamaya çabaladım.
Ders edindim de öyle terk ettim bu geceyi
ezcümle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder